Uitstel pensioenleeftijd werpt schaduw vooruit

Zeven van de tien zestigplussers kampen met minimaal één langdurige ziekte, aandoening of handicap. Die belemmert 40% bij hun werk. Lager opgeleiden ervaren hun werk op deze leeftijd sowieso als fysiek zwaar. Middelbaar en hoger opgeleiden kampen vaak met toenemende stress.

Hogere pensioenleeftijd = onrecht!

Velen ervaren het verhogen van de pensioenleeftijd als onrecht. Niet ten onrechte, dunkt me. Tegelijkertijd dalen de uitkeringen van heel wat pensioenfondsen. Geen wonder dat senioren nog maar bitter weinig vertrouwen in het pensioen- en zorgstelsel hebben. (Dat laatste blijkt uit een onderzoek van eind 2015 van ouderenbond ANBO.)

Naarmate ze ouder worden, ervaren middelbaar en hoger opgeleiden steeds meer stress op hun werk.

Vijftig- en zestigplussers in zwaar weer

Deze onderzoeken bevestigen wat de meeste vijftig- en zestigplussers allang weten. En dat is dat je in hun levensfasen een gerede kans loopt om in zwaar weer te belanden en forse fysieke, mentale en/of financiële averij op te lopen. Daarvan heb ik de voorbije jaren in mijn omgeving heel wat  – vaak schrijnende – voorbeelden gezien.

Vanaf 50 al in de gevarenzone

Als mensen rond de 50 zijn, komen ze al in de gevarenzone. Als ze niet absoluut onmisbaar zijn voor hun organisatie, willen werkgevers van hen af. Ook al zijn ze goed in hun werk, gemotiveerd en gezond. Ze worden op uiteenlopende, maar bijna altijd onsympathieke manieren gedumpt.

Te oud, te duur, te veel risico

En waarom? Simpelweg omdat ze te ‘oud’ en dus te duur worden. Bovendien stijgt met het klimmen der jaren de kans dat ze fysieke problemen krijgen, waardoor ze in het uitkeringscircuit belanden. Hun kennis, hun grote werk- en levenservaring en hun vaak sterke motivatie zijn minder belangrijk. Werkgevers halen liever goedkopere, jonge mensen in huis. Ook al zijn die in elk geval voorlopig nog minder goed in hun werk.

Vijftig- en zestigplussers die eenmaal zijn gedumpt, komen niet snel meer aan ander werk. Zonde, want ze hebben veel levens- en werkervaring en ze zijn vaak heel gemotiveerd.

Uitstel pensioenleeftijd beproeving

Vanaf de leeftijd van 60 jaar is het legioen werkenden in vaste dienst dan ook sterk uitgedund. Veel achterblijvers lijden vaak onder fysieke en/of mentale overbelasting. De uitgestelde pensioenleeftijd is voor hen een beproeving. De meesten willen het liefst uiterlijk met hun 63^ste met pensioen, blijkt uit het NIDI-onderzoek. Op zich kan dat wel, maar daaraan zitten wel wat haken en ogen.

Alternatieven voor 60+’er te duur

Wie de rit tot de uitgestelde pensioenleeftijd niet wil uitzitten, heeft twee alternatieven:

1. eerder stoppen met werken. Maar elk jaar dat je eerder stopt, betekent een korting op je pensioen van zo’n 8 %
2. met deeltijdpensioen gaan (minder werken en je inkomen aanvullen met geld uit je pensioenpotje)

Dure grappen dus. Dat laat je wel uit je hoofd, zeker als je door De Financiële Crisis uiteindelijk toch al minder pensioen krijgt dan was voorspeld.

Gedumpt? Vergeet het verder maar!

Zij die na hun 50^ste levensjaar zijn gedumpt, komen maar zelden aan een nieuwe, vaste baan. Ook al zijn ze nog zo goed in hun vak, gemotiveerd en gezond. Wie toch nog werkt, doet dat noodgedwongen als ZZP of flexwerker. Of ze hebben deeltijdbaantjes. Ook dat is vaak stressvol en/of lichamelijk zwaar. Anderen zijn langdurig werkloos en doorlopen veelal zinloze reïntegratietrajecten. En wie tobt met de gezondheid, belandt uiteindelijk nogal eens in de WIA.