Met pensioen. Veel mensen kijken er jarenlang naar uit: eindelijk meer tijd om Leuke Dingen te doen! Anderen zien er juist erg tegenop. Ze voorzien problemen als eenzaamheid, verveling, geldgebrek en lichamelijke ongemakken. Maar zoals elke nieuwe levensfase vergt ook Het Pensioen aanpassing. Met wat inzet kun je er best een feestje van maken.
Regelmatige bezoekers van deze site zal het misschien zijn opgevallen: er zijn twee kadertjes verdwenen. Kaders die via een knop toegang boden tot de website van mijn onderneming en mijn zakelijke weblog. Ik heb ze verwijderd omdat mijn bedrijf eind vorig jaar is gesloten. Na een boeiende loopbaan van ruim 40 jaar in communicatie en marketing ben ik met pensioen gegaan.
Pensioen eerder dan gepland
Dat was wat eerder dan gepland. Maar het ging niet meer. Mijn lichamelijke beperkingen maakten het werken steeds moeilijker. Vooral mijn rug lag dwars. Ik kan niet lang achter elkaar zitten, maar ik had wel een bij uitstek ‘zittend beroep’. Het reizen naar klanten, het vele vergaderen en vooral de onvermijdelijke lange dagen achter de computer braken me lelijk op.
Een van mijn goede pensioenvoornemens: meer exposities bezoeken. Ik ben de afgelopen jaren veel interessante tentoonstellingen misgelopen.
Moedig maar voorzichtig voorwaarts!
Zo lelijk dat ik de knoop op een gegeven moment toch maar heb doorgehakt: ik ga met vervroegd pensioen. Misschien kan ik het slijtageproces van rug, heupen en nek dan nog een beetje afremmen. Je weet nu eenmaal niet hoe oud je wordt en ik wil graag nog een beetje van mijn resterende jaren genieten. Moedig maar voorzichtig voorwaarts dus.
Pensioen: veel gepieker vooraf
Aan die beslissing is natuurlijk heel wat gepieker vooraf gegaan, vooral op het gebied van De Financiën. Waarop kan ik nog bezuinigen?
Een van de plekken die ik nog graag eens zou bezoeken: de Preikestolen (Preekstoel) in zuidwest Noorwegen. Deze klif steekt ruim 600 meter boven de Lysefjord uit en het uitzicht is ronduit fantastisch. Dat wil zeggen: als het weer een beetje meewerkt…
Red ik het dan tot ik mijn bescheiden pensioentje krijg? En kan ik het gat overbruggen dat ontstaat doordat Vadertje Staat de AOW-uitkering zomaar een paar jaar heeft uitgesteld? (Ik vind het nog steeds onbegrijpelijk dat die AOW-maatregelen tot zo weinig maatschappelijk verzet hebben geleid!)
Netwerk verdampt? Bouw een vers netwerk!
Over andere gevolgen van mijn pensioen heb ik me veel minder zorgen gemaakt. Eenzaamheid? Dat hoeft toch niet? Natuurlijk, je zakelijke netwerk begint te verdampen. Maar je hebt toch je kennissen, je vrienden, je familie? En je kunt toch nieuwe netwerken opbouwen, bijvoorbeeld via de sociale netwerken, door cursussen te volgen en/of door vrijwilligerswerk te doen? Het zal soms wel doorzettingsvermogen vergen om een vers netwerk van de grond te krijgen. Maar voor wie gezelschap zoekt, zijn er volgens mij mogelijkheden genoeg.
Dat ‘Eeuwige’ Tijdtekort blijft…
Verveling? Ook in de pensioenfase zal ik eerder tijd tekort komen! Geloof het of niet, maar ik heb de voorbije decennia heel wat dingen ontdekt die nóg leuker zijn dan communicatie en marketing. Zoals schilderen, creatief schrijven, fotografie en natuurlijk reizen. En niet te vergeten het lezen van al die boeken en tijdschriften waaraan ik tijdens mijn werkzame leven niet ben toegekomen. Er zijn zó veel onderwerpen die me interesseren, variërend van technologie tot filosofie. Met al die dingen wil ik me veel intensiever bezig gaan houden.
Nu ik met pensioen ben, wil ik meer gaan schrijven op dit blog.
Toch nog reizen?
Geldgebrek en lichamelijke ongemakken zijn dingen waarover ik me wél zorgen maak. Naarmate de tijd vordert, zullen mijn lichamelijke ongemakken verergeren. Dat vergt steeds meer aanpassingen. Ook het geldgebrek zal verder toenemen. Ik hoop dat ik straks zonder al te grote kleerscheuren de veilige (?) AOW-haven bereik. Toch wil ik proberen om nog een paar reisjes te maken, ondanks de financiën en mijn lichamelijke ongemakken. (Want reizen met beperkingen valt niet mee.) #yolo
Pensioen = meer, niet minder!
Al met al vind ik het natuurlijk jammer dat ik mijn mooie werk niet meer kan doen. Maar ik zal de (pijlsnelle!) ontwikkelingen op het gebied van communicatie en marketing met belangstelling blijven volgen. Tegelijkertijd hoop ik veel vaker toe te komen aan dingen die het leven nóg interessanter maken. Zodat de pensioenfase van mijn leven méér biedt dan mijn werkzame leven, niet minder. Zal het me lukken? Of ben ik weer eens veel te optimistisch? U hoort er nog van. Want ik wil óók weer meer gaan schrijven op dit blog! (Lees hier waarom ik dat het voorbije halfjaar niet heb kunnen doen.) Tot gauw!
Renske